Jednej kobiecie...

świat zawdzięcza więcej niż milionom mężczyzn u sterów władzy i kasy. Mężczyżni to wiedzą, choć wiedzę tę wypierają jak się da, a gdy się nie daje jej wypierać- wpadają w prześmieszne, bo absurdalne irytacje. Aktualnie - po epoce hrabiny Matyldy, Elżbiety I, Margaret Tatcher - podobnie jest z najbardziej wpływową kobietą na świecie, czyli z Angelą Merkel. "Paradosky Angie" - pisze w "Polityce" Adam Krzemiński, a politycy płci odmiennej wszelkich opcji zgrzytają zębami, a czasem ( jak polska ekstremalna prawiczka) szabelką . Patrzę na uśmiechniętą Angie i chciałabym zapewniać,że dobrze znam Panią Kanclerz, bo znam Krysię-Paradoks. Paradoks to ksywa, czyli przezwisko/wyzwisko...kobiety nieprzeciętnie mądrej i wnikliwej.Wrażliwej i niezwykle zdolnej.Gdy Krysia przechodzi- widzę Angęlę Merkel i odwrotnie, w telewizji oglądam Krysię. Krysi ufa się bez oporów i chyba bez granic.Czasem uważam,że zagląda mi w karty, ale wciąż jej ufam.Nawet wtedy, gdy wierci mi dziurę w brzuchu i mówi,że mam mentalność kołka w płocie, skoro czegoś nie robię , albo co gorsza -podpieram nieudaczników. I ZAUFANIE nagle staje w centrum uwagi . Dlaczegóż to jednemu człowiekowi potrafimy wierzyć/zaufać bez granic , a innemu wcale nie? "Przeprowadziła Niemcy przez bagno kryzysu'- stoi w "Polityce", bo tak stoi w rzeczywistości Niemiec.Tak stoi za sprawą, czyli dzięki odważnym wysiłkom jednej kobiety.Dzięki odważnym wysiłkom też, ale przede wszystkim dzięki rozległej wiedzy i dzięki cichej/skromnej dobroci. Sprawdza się geniusz Bertranda Russella- trójca buduje potęgę społeczeństwa: WIEDZA.DOBROĆ,ODWAŻNY WYSIŁEK. Śmiało mogę powiedzieć,że kocham Angie, bo kocham Krysię.Kocham, lubię i szanuję, ale... Chciałam pisać o czymś innym, ale czy wypada mi teraz zmieniać pasjonujący temat i dzielić się z Państwem swoimi uwagami w sprawie tajnej broni Watykanu? To chyba jednak jest osobny temat.Na jutro.Serdecznie pozdrawiam.